Streszczenie
Jaskra jest wiodącą przyczyną ślepoty na świecie i szacuje się, że w 2020 roku liczba ludzi niewidzących z jej powodu przekroczy 11 milionów. Celem terapii w jaskrze jest obniżenie ciśnienia do wartości nie powodujących postępu choroby oraz poprawa parametrów przepływu krwi w głowie nerwu wzrokowego. Pomimo że istnieją poglądy o celowości wykonywania zabiegu chirurgicznego lub laserowego już na początku leczenia, większość lekarzy rozpoczyna jednak od farmakoterapii.
Według wskazań EGS (European Glaucoma Society), leczenie powinno spowodować obniżenie ciśnienia o 20% w stosunku do jego wartości, przy której nastąpiło uszkodzenie, a w jaskrze zaawansowanej powinno spaść poniżej 18 mmHg. Pomimo różnorodności preparatów przeciwjaskrowych, prawie 40% pacjentów wymaga zastosowania więcej niż jednego leku, aby osiągnąć spadek ciśnienia wewnątrzgałkowego o co najmniej 20%. Stosowanie politerapii zostało zidentyfikowane jako czynnik obniżający właściwą dyscyplinę leczenia, zarówno co do skrupulatności czasowej kolejnych dawek leków, jak i nieopuszczania ich w dłuższym okresie leczenia.
W stosunku do politerapii, leczenie złożone oferuje znaczną poprawę prognozy co do widzenia zarówno wobec wspomnianego powyżej faktu, jak i efektu addycyjnego stosowanych jednoczasowo leków, zmniejszenia działań niepożądanych samych leków oraz mniejszej ilości konserwantów zawartych w preparatach złożonych.
