Streszczenie
Wstęp: Jednym z najważniejszych wyzwań współczesnej diabetologii są przewlekłe naczyniowe powikłania cukrzycy, które występują u 50% pacjentów w momencie rozpoznania cukrzycy typu 2. Celem pracy była ocena stężenia asymetrycznej dimetyloargininy (ADMA) jako potencjalnego markera zaburzeń przepływu krwi w naczyniach zaopatrujących gałkę oczną u pacjentów z cukrzycą typu 2 i chorobą niedokrwienną serca.
Materiały i metody: Stężenie ADMA oznaczono u 49 osób (28 kobiet i 21 mężczyzn w wieku od 46 do 76 lat). Osoby objęte badaniem podzielono na 3 grupy, zależnie od obecności cukrzycy typu 2 i choroby niedokrwiennej serca. Za pomocą metody USG Color Doppler oceniono: prędkość maksymalną, minimalną oraz współczynnik oporu przepływu krwi przez tętnicę oczną, tętnicę środkową siatkówki oraz tętnice rzęskowe tylne krótkie. Celem diagnostyki choroby niedokrwiennej serca u wszystkich pacjentów wykonano badanie koronarograficzne. Ponadto analizie statystycznej poddano czynniki ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego (wiek, wartości BMI i ciśnienia tętniczego oraz parametry gospodarki węglowodanowej i lipidowej).
Wyniki: Nie wykazano korelacji pomiędzy stężeniem ADMA a parametrami przepływu krwi w tętnicy ocznej i tętnicy środkowej siatkówki w żadnej z badanych grup. Ponadto nie wykazano istotnych różnic pomiędzy stężeniem ADMA a występowaniem cukrzycy, choroby niedokrwiennej serca oraz czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego.
Wnioski: Stężenie ADMA w osoczu krwi nie może być traktowane jako marker zaburzeń przepływu krwi przez naczynia zaopatrujące gałkę oczną u pacjentów z cukrzycą typu 2 i chorobą niedokrwienną serca.
