Streszczenie
Wstęp: Niestabilność flmu łzowego występuje powszechnie w zespole suchego oka. Metody oceny zaburzeń flmu łzowego i efektów leczenia obejmują topografę rogówki i aberrometrię czoła fali. Celem pracy była ocena aberracji powierzchni oka u pacjentów z zespołem suchego oka przed i w trakcie leczenia 0,15% roztworem kwasu hialuronowego (Oxyal, Santen Oy).
Pacjenci i metody: W badaniu uczestniczyło 25 pacjentów (50 oczu) z zespołem suchego oka, 23 kobiety i 2 mężczyzn, w wieku 32–63 lata (śr. 52 lata). Wszyscy pacjenci stosowali 0,15% roztwór kwasu hialuronowego (Oxyal, Santen Oy) 5 razy dziennie. Astygmatyzm rogówkowy był mierzony przy pomocy wideokeratoskopii TMS2 (Tomey), natomiast stacji roboczej WASCA (Zeiss), która bazuje na aberrometrze Hartmanna-Shacka, użyto w celu pomiaru średniego ekwiwalentu sferycznego oraz aberracji całkowitej i wyższego rzędu przed leczeniem, 15 minut po zakropieniu, po 1 tygodniu, 1 miesiącu i 3 miesiącach stosowania leku.
Wyniki: Aberracje wyższego rzędu oraz średni ekwiwalent sferyczny zmierzone przy pomocy WASCA były znamiennie niższe po leczeniu. Wartości całkowitej aberracji zmniejszyły się po leczeniu, jednakże zmiany te nie były znamienne statystycznie.
Wnioski: Leczenie 0,15% roztworem kwasu hialuronowego (Oxyal, Santen Oy) zmniejszyło aberracje oraz ekwiwalent sferyczny u pacjentów z zespołem suchego oka. Analiza czoła fali może być użyteczną metodą do oceny jakości widzenia i efektów leczenia u pacjentów z zespołem suchego oka.
