Streszczenie
Wrodzony zez ustalony zdarza się niezwykle rzadko. Przedstawiamy przypadek dziewczynki, której lewa gałka oczna była ufiksowana w przywiedzeniu i ku dołowi. W badaniu MRI uwidoczniono powiększenie mięśnia prostego przyśrodkowego i mięśnia prostego dolnego w tym oku. Restrykcyjny charakter zeza został potwierdzony w teście biernego pociągania w czasie operacji. Mięsień prosty przyśrodkowy i mięsień prosty dolny były ekstremalnie sztywne, zwłókniałe. Ze względu na bardzo trudną ekspozycję i niemożność odwiedzenia gałki ocznej, nie udało się założyć szwów na mięsień prosty przyśrodkowy i udało się tylko odciąć ten mięsień od jego twardówkowego przyczepu. Udało się natomiast cofnąć mięsień prosty dolny o 5 mm.
Dzięki operacji uzyskano znaczną poprawę ustawienia gałki ocznej ze średniego stopnia ograniczeniem przywodzenia oraz niewielkim ograniczeniem ruchu ku dołowi. Wdrożono leczenie niedowidzenia uzyskując niewielką poprawę widzenia. Mimo bardzo znacznych trudności technicznych w czasie operacji, we wrodzonym zezie ustalonym wczesna operacja stwarza szansę na uzyskanie poprawy widzenia.
