Streszczenie
Celem pracy jest analiza (opis) techniki implantacji i zasad kwalifikowania pacjentów do zabiegu wszczepienia soczewki torycznej – Acrysof Toric. U 15% pacjentów z zaćmą występuje współistniejący znaczny astygmatyzm refrakcyjny. Około 23% pacjentów z zaćmą ma astygmatyzm rogówkowy rzędu 1,5–2,0 dioptrii, u 12% występuje astygmatyzm wielkości 2,0–3,0 dioptrii, natomiast u 7% z nich nawet większy niż 3,0 dioptrie.
Należy zwrócić uwagę na bardzo wysokie oczekiwania chorych względem wyników pooperacyjnych. Do niedawna po operacji zaćmy praktykowano najczęściej następujące metody korekcji astygmatyzmu: okulary korekcyjne, soczewki kontaktowe toryczne oraz laserową chirurgię refrakcyjną. Wszczepienie wewnątrzgałkowych soczewek torycznych jest relatywnie nową opcją w korekcji astygmatyzmu u pacjentów z zaćmą.
Ogromne znaczenie dla uzyskania dobrych pooperacyjnych wyników refrakcyjnych ma prawidłowa i dokładna kwalifikacja pacjentów do zabiegu usunięcia zaćmy z jednoczesnym wszczepieniem sztucznej torycznej soczewki wewnątrzgałkowej. Soczewki toryczne są obecnie jedną z najbezpieczniejszych i bardzo skutecznych metod korekcji astygmatyzmu u pacjentów z zaćmą. Cechuje je wysoki poziom stabilności w torebce, przez co osiąga się dobre wyniki terapeutyczne (chirurgiczne). Zasadniczą korzyścią po wszczepieniu sztucznej soczewki torycznej wewnątrzgałkowej jest niezależność pacjentów od korekcji okularowej i soczewek kontaktowych.