Streszczenie
Blisko 1/3 populacji świata cierpi z powodu różnego typu schorzeń alergicznych, w tym objawy okulistyczne są spotykane u około 40–80% chorych. Pojęcie choroby alergicznej oczu zawiera w sobie takie jednostki, jak: ostre alergiczne zapalenie spojówek (AAC), sezonowe alergiczne zapalenie spojówek (SAC), przewlekłe alergiczne zapalenie spojówek (PAC), wiosenne zapalenie spojówek i rogówki (VKC), atopowe zapalenie spojówek i rogówki (AKC), olbrzymiobrodawkowe zapalenie spojówek (GPC), kontaktowe zapalenie skóry powiek i spojówki (ConBC).
We wszystkich rodzajach alergii ocznej istotną rolę odgrywa mechanizm oparty na działaniu mastocytów i eozynofilów, jednak w niektórych jednostkach chorobowych, tj. VKC, AKC i GPC dominującą rolę odgrywają limfocyty T. Każdy typ ocznej reakcji alergicznej jest powiązany z zaczerwienieniem oka, świądem i łzawieniem. Niektóre jednostki chorobowe, tj. VKC i AKC powodują zajęcie rogówki i doprowadzają do pogorszenia widzenia. W leczeniu ostrego i przewlekłego alergicznego zapalenia spojówek stosuje się leki antyhistaminowe, stabilizatory mastocytów, niesteroidowe i steroidowe leki przeciwzapalne oraz leki immunomodulujące.
Celem pracy jest przedstawienie patofizjologii, objawów, a przede wszystkim dostępnych obecnie form leczenia omówionych chorób alergicznych.
