Wstęp: Optyczna koherentna tomografia odcinka przedniego (OCT) stała się nowym standardem w diagnostyce okulistycznej. Pozwala na obrazowanie oraz wykonanie pomiarów niektórych parametrów komory przedniej. Celem pracy była ocena zmian morfologicznych i biometrycznych przedniego odcinka gałki ocznej u dzieci po urazach tępych przy zastosowaniu OCT.
Pacjenci i metody: Badano 35 dzieci w wieku od 5 do 17 lat (średnia 12 lat), 32 chłopców i 3 dziewczynki. Badanie OCT przeprowadzono między 2 a 21 dobą, średnio w 6 dobie. Grupę badaną stanowiły oczy dzieci po doznanych urazach tępych przedniego odcinka, a grupę porównawczą drugie, zdrowe oko pacjenta. Oceniono następujące parametry: grubość rogówki w części centralnej, głębokość komory przedniej, szerokość kąta przesączania od strony skroniowej i nosowej. W analizie statystycznej wykorzystano test Shapiro-Wilka i test t-Studenta; przyjęto poziom istotności statystycznej p < 0,05.
Wyniki: W pierwszych dobach po urazach tępych gałki ocznej stwierdzono: pogrubienie rogówki, pogłębienie komory przedniej oraz poszerzenie kąta rogówkowo-tęczówkowego.
Wnioski: Bezpośrednio po urazie obserwuje się znamienne statystycznie pogrubienie rogówki, pogłębienie komory przedniej oraz zwiększenie szerokości kąta przesączania w części skroniowej i nosowej. Uzyskane wyniki dotychczasowych badań uzasadniają celowość przeprowadzenia badania OCT przedniego odcinka oka jako elementu rozszerzonej diagnostyki w przypadku urazów u dzieci. Wykonywanie badań kontrolnych i porównanie wyników pozwala na określenie czy zmiany obserwowane bezpośrednio po urazie mają nieodwracalny charakter.