Objawy kliniczne u dzieci z wadą rozwojową w postaci szczeliny gałki ocznej
dr n. med. Michał Szumiński, lek. med. Danuta Sielicka,
prof. dr hab. n. med. Alina Bakunowicz-Łazarczyk
Słowa kluczowe
Szczelina gałki ocznej, ostrość wzroku, pole widzenia, spektralna optyczna koherentna tomografia, dzieci.
Streszczenie
Wstęp: Szczelina gałki ocznej (coloboma) jest
wadą wrodzoną, polegającą na rozszczepie struktur
anatomicznych przedniego i/lub tylnego odcinka gałki
ocznej. Celem pracy jest ocena funkcji narządu wzroku u dzieci ze szczeliną gałki ocznej.
Pacjenci i metody: Badaniami objęto 22 dzieci,
w tym 9 dziewczynek i 13 chłopców. Ostrość wzroku oceniano na podstawie badania najlepiej skorygowanej ostrości wzroku do dali. Wykonano autorefraktometrię po porażeniu akomodacji oraz badania pola
widzenia. Dodatkowo, u pacjentów ze szczeliną naczyniówki wykonano badanie OCT/SLO.
Wyniki: Postać obustronna dotyczyła 8 pacjentów (16 oczu), jednostronna występowała u 14 pacjentów (14 oczu). Wśród 30 oczu wszystkich 22 pacjentów izolowaną szczelinę tęczówki stwierdzono
w 11 oczach, a prostą szczelinę naczyniówkowosiatkówkową w 5 oczach. W 14 oczach szczelina
obejmowała więcej niż jedną strukturę anatomiczną
oka: od tęczówki, poprzez naczyniówkę i siatkówkę do tarczy nerwu wzrokowego. W 9 oczach z rozległą szczeliną stwierdzono istotną wadę refrakcji, natomiast w 4 oczach stwierdzono małoocze. W oczach
ze szczeliną tylnego odcinka gałki ocznej stwierdzono
statycznie istotnie niższą ostrość wzroku w porównaniu do oczu zdrowych (p < 0,01).
Wnioski: Funkcja widzenia zależy od lokalizacji szczeliny. Szczelinie naczyniówkowo-siatkówkowej dość często towarzyszy szczelina tarczy nerwu
wzrokowego oraz plamki, co wiąże się z gorszą funkcją narządu wzroku w oku z tą wadą rozwojową.
Spektralna optyczna koherentna tomografia jest szczególnie istotna w ocenie struktury szczeliny naczyniówkowo-siatkówkowej.
Streszczenie
Wstęp: Szczelina gałki ocznej (coloboma) jest wadą wrodzoną, polegającą na rozszczepie struktur anatomicznych przedniego i/lub tylnego odcinka gałki ocznej. Celem pracy jest ocena funkcji narządu wzroku u dzieci ze szczeliną gałki ocznej.
Pacjenci i metody: Badaniami objęto 22 dzieci, w tym 9 dziewczynek i 13 chłopców. Ostrość wzroku oceniano na podstawie badania najlepiej skorygowanej ostrości wzroku do dali. Wykonano autorefraktometrię po porażeniu akomodacji oraz badania pola widzenia. Dodatkowo, u pacjentów ze szczeliną naczyniówki wykonano badanie OCT/SLO.
Wyniki: Postać obustronna dotyczyła 8 pacjentów (16 oczu), jednostronna występowała u 14 pacjentów (14 oczu). Wśród 30 oczu wszystkich 22 pacjentów izolowaną szczelinę tęczówki stwierdzono w 11 oczach, a prostą szczelinę naczyniówkowosiatkówkową w 5 oczach. W 14 oczach szczelina obejmowała więcej niż jedną strukturę anatomiczną oka: od tęczówki, poprzez naczyniówkę i siatkówkę do tarczy nerwu wzrokowego. W 9 oczach z rozległą szczeliną stwierdzono istotną wadę refrakcji, natomiast w 4 oczach stwierdzono małoocze. W oczach ze szczeliną tylnego odcinka gałki ocznej stwierdzono statycznie istotnie niższą ostrość wzroku w porównaniu do oczu zdrowych (p < 0,01).
Wnioski: Funkcja widzenia zależy od lokalizacji szczeliny. Szczelinie naczyniówkowo-siatkówkowej dość często towarzyszy szczelina tarczy nerwu wzrokowego oraz plamki, co wiąże się z gorszą funkcją narządu wzroku w oku z tą wadą rozwojową. Spektralna optyczna koherentna tomografia jest szczególnie istotna w ocenie struktury szczeliny naczyniówkowo-siatkówkowej.
