dr n. med. Marta Jóźwiak-Bębenista, prof. dr hab. n. med. Jerzy Z. Nowak
Streszczenie
Według przepisów farmakopealnych, leki stosowane
w terapii chorób oczu powinny być jałowe, izotoniczne, mieć odczyn zbliżony do pH płynu łzowego i nie
powinny zawierać zanieczyszczeń nierozpuszczalnych.
Pomimo wysokich wymagań jakościowych, nie są
jednak lekami pozbawionymi działań niepożądanych.
Po podaniu do worka spojówkowego, na powierzchnię oka lub pod powiekę, w celu wywołania miejscowego działania okulistycznego, oprócz oczekiwanego działania farmakologicznego, wywołują niezamierzone efekty uboczne, takie jak: przejściowe podraż-
nienie oka, odczyny alergiczne czy trwałe uszkodzenie
oka. Ponadto, każdy lek podany do worka spojówkowego może przedostać się kanałami łzowymi do nosa,
gardła, przewodu pokarmowego i tam ulegać wchłonięciu, prowadząc do wystąpienia uogólnionych działań
niepożądanych.
Miejscowe i ogólne działania niepożądane preparatów ocznych znacznie ograniczają skuteczność terapeutyczną leku, a w skrajnych przypadkach prowadzą
nawet do przerwania leczenia. Dodatkowo do leków
ocznych dodaje się liczne substancje pomocnicze, któ-
re oprócz zapewnienia jałowości i trwałości preparatu
niekiedy same wykazują działania toksyczne. W niniejszej pracy dokonano przeglądu najważniejszych
miejscowych i ogólnych działań niepożądanych wszystkich leków aktualnie stosowanych w terapii okulistycznej. Najistotniejsze informacje dotyczące efektów ubocznych leków ocznych, jak również podstawowe przeciwwskazania do ich stosowania umieszczono w obszernej tabeli, co pozwoli Czytelnikowi na szybkie
zorientowanie się, jakie leki oczne wywołują charakterystyczne dla siebie działania niepożądane i w związku z tym nie będą mogły być zalecane w danej jednostce chorobowej, jak również – takie zestawienie –
może stanowić pomoc w codziennej pracy lekarza
okulisty.
Streszczenie
Według przepisów farmakopealnych, leki stosowane w terapii chorób oczu powinny być jałowe, izotoniczne, mieć odczyn zbliżony do pH płynu łzowego i nie powinny zawierać zanieczyszczeń nierozpuszczalnych.Pomimo wysokich wymagań jakościowych, nie są jednak lekami pozbawionymi działań niepożądanych, Po podaniu do worka spojówkowego, na powierzchnię oka lub pod powiekę, w celu wywołania miejscowego działania okulistycznego, oprócz oczekiwanego działania farmakologicznego, wywołują niezamierzone efekty uboczne, takie jak: przejściowe podrażnienie oka, odczyny alergiczne czy trwałe uszkodzenie oka. Ponadto, każdy lek podany do worka spojówkowego może przedostać się kanałami łzowymi do nosa, gardła, przewodu pokarmowego i tam ulegać wchłonięciu, prowadząc do wystąpienia uogólnionych działań niepożądanych.
Miejscowe i ogólne działania niepożądane preparatów ocznych znacznie ograniczają skuteczność terapeutyczną leku, a w skrajnych przypadkach prowadzą nawet do przerwania leczenia. Dodatkowo do leków ocznych dodaje się liczne substancje pomocnicze, które oprócz zapewnienia jałowości i trwałości preparatu niekiedy same wykazują działania toksyczne. W niniejszej pracy dokonano przeglądu najważniejszych miejscowych i ogólnych działań niepożądanych wszystkich leków aktualnie stosowanych w terapii okulistycznej. Najistotniejsze informacje dotyczące efektów ubocznych leków ocznych, jak również podstawowe przeciwwskazania do ich stosowania umieszczono w obszernej tabeli, co pozwoli Czytelnikowi na szybkie zorientowanie się, jakie leki oczne wywołują charakterystyczne dla siebie działania niepożądane i w związku z tym nie będą mogły być zalecane w danej jednostce chorobowej, jak również – takie zestawienie - może stanowić pomoc w codziennej pracy lekarza okulisty.