Streszczenie
Celem pracy jest pokazanie na przykładzie 60-letniej pacjentki skuteczności panfotokoagulacji siatkówki w przypadku obustronnych wylewów krwi do ciała szklistego w przebiegu retinopatii cukrzycowej proliferacyjnej.
Retinopatia cukrzycowa proliferacyjna występuje u ok. 5–10% chorych na cukrzycę. Ryzyko występowania zależy od czasu trwania cukrzycy, wieku i wagi pacjenta, hipercholesterolemii, częstotliwości hipoglikemii, ketozy, obecności nadciśnienia tętniczego, palenia tytoniu, poziomu hemoglobiny glikowanej HbA1c.
Pacjentka od 20 lat leczona jest w Bydgoskim Centrum Diabetologii i Endokrynologii w Bydgoszczy. 16 lat temu pojawiły się pierwsze objawy retinopatii cukrzycowej prostej w obu oczach, przy poziomie hemoglobiny glikowanej HbA1c 8,4%, świadczące o niewyrównaniu cukrzycy. W 2010 roku pojawiła się retinopatia cukrzycowa proliferacyjna i zaćma obu oczu. Wykonano panfotokoagulację siatkówek obu oczu i skierowano pacjentkę na operację zaćmy. Operacja zaćmy została wykonana w listopadzie 2011 r. i październiku 2012 r. (drugie oko). W lutym 2012 roku pacjentka zgłosiła się do nas z wylewami przedsiatkówkowymi i do szklistki. Wykonano uzupełniającą panfotokoagulację obu oczu. W oku prawym niedowidzącym ostrość wzroku wróciła do stanu pierwotnego – V.o.d. = 0,1 c.corr. wł. Oko lewe uzyskało ostrość wzroku V.o.s. = 0,1 c.corr. wł. W czasie panfotokoagulacji zaćma jądrowa oka lewego uniemożliwiała skuteczne wykonanie laseroterapii. Po operacji zaćmy oka lewego pozostałość zmętniałego ciała szklistego i wchłaniający się wylew krwi obniżają ostrość wzroku. Pacjentka w 2010 roku nie mogła samodzielnie się poruszać. W chwili obecnej samodzielnie porusza się po mieście i jest zadowolona z ostrości wzroku.
