Praca ma na celu opisanie przypadku młodej kobiety, która zgłosiła się bez typowych cech okulistycznych nadciśnienia tętniczego i drogi, jaką musiała przejść do rozpoznania choroby.
Pacjentka, lat 28, zgłosiła się do poradni okulistycznej z powodu spadku ostrości wzroku do dali i bliży w oku lewym. W badaniach stwierdzono: ostrość wzroku do dali oka prawego – 0,9; oka lewego – 0,2. Dno oka opisano jako obrzęk tarczy n. II obu oczu, OL > OP. Pacjentka została skierowana w trybie pilnym na oddział neurologiczny, gdzie wykonano badania obrazowe, po których została poddana leczeniu przewidzianemu dla osób z podejrzeniem stwardnienia rozsianego.
Ponowna kontrola okulistyczna wykazała poprawę ostrości wzroku oka lewego, mniejszy obrzęk tarczy n. II obuocznie; wykonano optyczną koherentną tomografię plamki i tarczy n. II. Jednocześnie wykluczono infekcję Toxoplasma gondii,Toxocara canis, Borrelia burgdorferi. Przeprowadzono również konsultację kardiologiczną i wykonano badania dodatkowe (EKG, UKG, USG nerek). W trakcie badańdodatkowych wykryto u pacjentki wysokie ciśnienie tętnicze, które ostatecznie potwierdziło się również przy konsultacji okulistycznej. Angiografia fluoresceinowa potwierdziła choroidopatię nadciśnieniową. U młodego pacjenta nietypowa ewolucja zmian na dnie oka może zaburzać rozpoznanie choroby.
