Celem pracy jest przedstawienie współczesnej strategii leczenia neowaskularyzacji naczyniówkowej wtórnej do pasm naczyniastych, w oparciu o wyniki najnowszych badań. Pasma naczyniaste (angioid streaks) są pęknięciami i rozstępami w warstwie kolagenowej lub elastycznej, patologicznie pogrubionej, kruchej i uwapnionej błony Brucha. Oftalmoskopowo widoczne jako poszarpane, wąskie linie, głęboko umiejscowione w siatkówce.
Neowaskularyzacja naczyniówkowa jest główną przyczyną utraty centralnego widzenia u pacjentów z pasmami naczyniastymi. To powikłanie było obserwowane u ponad 70% pacjentów. Naturalny rozwój neowaskularyzacji naczyniówkowej wtórnej do pasm naczyniastych ma niepomyślne rokowanie i prowadzi do utraty wzroku. Były stosowane różne metody leczenia neowaskularyzacji naczyniówkowej związanej z pasmami naczyniastymi, jak np.: laserowa fotokoagulacja, przezźreniczna termoterapia, terapia fotodynamiczna lub chirurgiczne usunięcie zmiany. Wszystkie wymienione opcje lecznicze nie dawały satysfakcjonujących rezultatów.
Obecnie wiele publikacji naukowych wskazuje na korzyści terapeutyczne wynikające z zastosowania doszklistkowej terapii anty-VEGF. Wyniki tych badań wskazują, że doszklistkowa terapia anty-VEGF jestdobrze tolerowana, zmniejsza obrzęk plamki i przeciek barwnika w angiografii fluoresceinowej oraz ma wysoki profil bezpieczeństwa. Doszklistkowa terapia anty-VEGF jest pierwszą metodą leczenia neowaskularyzacji naczyniówkowej, która stabilizuje, a nawet poprawia ostrość wzroku u pacjentów z pasmami naczyniastymi. Jednakże konieczne są dalsze długoczasowe obserwacje i analiza większej liczby chorych.
