Wyszukiwarka artykułów
Autor
Tytuł
Słowa kluczowe
numer
Index copernicus Index copernicus
43,15 pkt
Stożek  rogówki  a  operacja  zaćmy

lek.  Robert  Mazur, dr  hab.  n.  med.  Dariusz  Dobrowolski

lek.  Magdalena  Hunt,  lek.  Bartłomiej  Bolek

lek.  Bogumiła  Sędziak-Marcinek,  prof.  dr  hab.  n.  med.  Edward  Wylęgała

Stożek rogówki jest najczęstszą ektazją rogówki, choć u wielu chorych nie rozpoznaje się go nawet do późnych dekad życia. W badaniu podmiotowym i przedmiotowym pacjenta należy pamiętać o wywiadzie dotyczącym chorób ogólnoustrojowych predysponujących do występowania stożka rogówki oraz zwracać uwagę na odstępstwa w wartościach keratometrii i pachymetrii u osób przyjmowanych do operacji zaćmy. Jest to pomocne podczas wstępnej  diagnostyki  choroby.

Stożek rogówki znacząco zwiększa możliwość wystąpienia powikłań podczas operacji zaćmy i po niej. Jest przyczyną trudności w doborze odpowiedniej sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej wszczepianej podczas operacji zaćmy. Soczewki toryczne wydają się odpowiednim sposobem na zmniejszenie astygmatyzmu po operacji zaćmy u pacjentów ze stożkiem rogówki, zwłaszcza w późniejszych dekadach życia, kiedy ryzyko progresji choroby jest mniejsze.

Współczesne urządzenia medyczne, np. kamera Scheimpfluga    oraz    OCT    przedniego    odcinka    oka, umożliwiają bardzo dokładny pomiar oraz monito rowanie    wszystkich    odstępstw    w    parametrach    rogówki.

Podczas rutynowej pracy na oddziałach okulistycznych ważne jest opracowanie jednoznacznych schematów diagnostyki i postępowania z każdym pacjentem przyjmowanym do procedur zabiegowych. W schematach tych powinny być uwzględnione odchylenia w parametrach keratometrii i pachymetrii, mogące sugerować występowanie ektazji rogówki. Umożliwia to przyśpieszoną diagnostykę tej grupy chorób  oraz  podjęcie  wczesnego  leczenia.

Słowa kluczowe: Stożek     rogówki,     operacja     zaćmy,    stożek    rogówki tylny,   keratometria,   pachymetria,  soczewka   toryczna, rogówka,   astygmatyzm
Pobierz pdf:
POWRÓT