Wąska źrenica w chirurgii zaćmy może istotnie wpływać na bezpieczeństwo przeprowadzenia zabiegu fakoemulsyfikacji i na wyniki pooperacyjne. Uzyskanie stabilnej śródoperacyjnie mydriazy jest kluczowym czynnikiem zmniejszającym ryzyko powikłań śródoperacyjnych i pooperacyjnych, umożliwiającym skrócenie czasu zabiegu i podniesienie jakości wykonania operacji usunięcia zaćmy. Jedną z częstych i klinicznie istotnych przyczyn wąskiej źrenicy jest zespół wiotkiej tęczówki obserwowany u mężczyzn przyjmujących leki z grupy antagonistów receptorów alfa 1A z powodu łagodnego przerostu gruczołu krokowego.
Wśród metod postępowania w przypadku wąskiej źrenicy wyróżnia się: metody farmakologiczne, wiskomechaniczne i metody mechaniczne. Powszechnie stosowane metody farmakologiczne obejmują przedoperacyjne zastosowanie kropli: tropikamid 1%, neosynefryna 10% i chlorowodorek proksymetakainy 0,5% lub śródoperacyjne, dokomorowe zastosowanie leków mydriatycznych. W uzyskaniu stabilnej wisko-mechanicznej mydriazy zastosowanie znajdują kohezyjne, superkohezyjne, dyspersyjne i wiskoadaptacyjne preparaty wiskoelastyczne w różnych sekwencjach.
Przykładem sekwencyjnej iniekcji preparatów wiskoelastycznych jest technika soft shell, polegająca na iniekcji dyspersyjnego preparatu wiskoelastycznego z następczym podaniem kohezyjnego preparatu wiskoelastycznego w środek preparatu dyspersyjnego. Założenie retraktorów lub ekspanderów tęczówkowych umożliwia uzyskanie optymalnej mydriazy mechanicznej w sytuacjach, gdy metody mydriazy farmakologicznej i wiskomechanicznej okazały nieefektywne. Znajomość zasad postępowania w przypadku wąskiej źrenicy jest dla chirurgów zaćmy ważnym czynnikiem warunkującym dobry wynik operacji fakoemulsyfikacji.
