Prawidłowa funkcja bariery śródbłonkowej i pomp kationowo-anionowych w obrębie komórek śródbłonka warunkuje przezierność rogówki, niezbędną do właściwego funkcjonowania tej tkanki. Dystrofia śródbłonkowa Fuchsa − wieloczynnikowa choroba uwarunkowana genetycznie, prowadząca do całkowitej niewydolności komórek śródbłonka, stanowi aktual nie na całym świecie najczęstsze wskazanie do keratoplastyki warstwowej tylnej.
W ciągu ostatnich 25 lat chirurgia rogówki wykonała nadzwyczajny krok w przyszłość. Dynamiczny rozwój technologii medycznych przyczynił się do powstania doskonałych narzędzi, które w rękach doświadczonych operatorów dają możliwość niemalże idealnego odtworzenia anatomii przedniego odcinka oka. Od momentu powstania I Kliniki Okulistyki w 2017 roku jej kierownik, profesor Anna Machalińska, wykonała blisko 150 przeszczepień warstwowych tylnych z zastosowaniem techniki DMEK. Bogate doświadczenie zespołu w opiece przedoperacyjnej i pooperacyjnej nad pacjentami kwalifikowanymi do przeszczepień warstwowych tylnych zaowocowało powstaniem szeregu publikacji oraz doniesień zjazdowych na temat bezpieczeństwa i skuteczności w leczeniu chorób śródbłonka rogówki.
W niniejszej pracy, po nakreśleniu rysu historycznego i patogenezy chorób śródbłonka rogówki, zostały opisane doświadczenia własne zespołu I Katedry i Kliniki Okulistyki SPSK2 PUM w Szczecinie w zakresie opieki przedoperacyjnej i pooperacyjnej nad pacjentami kwalifikowanymi do przeszczepień warstwowych tylnych UT-DSAEK oraz DMEK. Wnioski przedstawione przez autorów niniejszej pracy to wynik wielomiesięcznych obserwacji grup pacjentów, dotyczą zmian parametrów refrakcji, wartości gęstości komórek śródbłonka czy czasu rehabilitacji wzrokowej. Autorzy wskazali również na potencjalne problemy, z którymi może borykać się transplantologia okulistyczna XXI wieku.
