Wyszukiwarka artykułów
Autor
Tytuł
Słowa kluczowe
numer
Index copernicus Index copernicus
43,15 pkt
Aktualne metody chirurgicznego leczenia skrzydlika

dr n. med. Alicja zeman-Miecznik, lek. med. Marzena Wlazły-Karasek

Streszczenie
Skrzydlik jest włóknisto-naczyniowym rozrostem spojówki gałkowej na powierzchnię rogówki. Głównymi czynnikami prowadzącymi do rozwoju skrzydlika są: ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, szkodliwe substancje chemiczne, wiatr, kurz, zanieczyszczenia i inne alergeny. Wykazano, że śródnabłonkowy czynnik wzrostu (vascular endothelial growth factor – VEGF) powoduje neowaskularyzację rogówki, szczególnie w tkankach skrzydlika. Wzrost skrzydlika na powierzchnię rogówki powoduje dyskomfort, zaburzenia widzenia, astygmatyzm rogówkowy.
Do głównych chirurgicznych metod usunięcia skrzydlika należą: proste wycięcie skrzydlika z odsłonięciem twardówki, przeszczep warstwowy rogówki, przeszczep autologiczny spojówki gałkowej i przeszczep błony owodniowej. Nawroty skrzydlika i powikłania pooperacyjne, takie jak dellen czy cysta torebki Tenona, zazwyczaj obserwuje się po 10–28 miesiącach. Najwięcej nawrotów występuje po prostym usunięciu skrzydlika z pozostawieniem odsłoniętej twardówki, najmniej – po autologicznym przeszczepie spojówkowym z zastosowaniem mitomycyny C. Mitomycyna C jest toksyczną substancją, ale jej jednorazowa śródoperacyjna aplikacja w stężeniu 0,02% przez 1 min. nie wywołuje zasadniczych zmian w śródbłonku rogówki.
Autologiczny przeszczep spojówkowy jest zabiegiem czasochłonnym, ale najbardziej bezpiecznym i efektywnym w leczeniu pierwotnego skrzydlika i jego nawrotów. W celu fiksacji przeszczepu spojówkowego, w miejsce po wycięciu zmiany można zastosować szwy lub kleje tkankowe. Zastosowanie klejów tkankowych skraca czas zabiegu i zmniejsza ryzyko bólu pooperacyjnego w czasie pierwszych 48 godzin, ale powoduje więcej powikłań. W pracy opisano wybrane metody zachowawczego i chirurgicznego leczenia skrzydlika oraz ich wpływ na częstość nawrotów.

Słowa kluczowe: Skrzydlik, etiopatogeneza, przeszczep autologiczny, radioterapia, mitomycyna C.
Pobierz pdf:
POWRÓT