Streszczenie
Cel: Ocena wpływu wielkości zastosowanego cięcia rogówkowego na ostrość wzroku i stopień pooperacyjnego astygmatyzmu po zabiegu usunięcia zaćmy.
Metody: Analizie poddano 266 oczu u 210 pacjentów (124 kobiet i 86 mężczyzn) w wieku od 37 do 89 lat (66,7±11,7), operowanych w Klinice Okulistyki AM w Białymstoku z powodu zaćmy metodą fakoemulsyfkacji. Pacjentów podzielono na trzy grupy. W grupie I znaleźli się chorzy, u których 5,0 mm cięcie rogówki zabezpieczano szwami, w grupie II – tacy, u których cięcie długości 5,0 mm pozostawiano bez szycia, a w grupie III – pacjenci z cięciem wielkości 3,0 mm. U wszystkich chorych przeprowadzono pełne badanie okulistyczne przed, bezpośrednio po operacji oraz kilka miesięcy później. Astygmatyzm badano w okresie od 6 miesięcy do 2 lat po zabiegu.
Wyniki: Nie obserwowano istotnych różnic w ostrości wzroku i wielkości pooperacyjnego astygmatyzmu między pacjentami z grupy II i III. W badaniu końcowym stwierdzono nieznacznie gorszą ostrość wzroku oraz wyższy astygmatyzm u chorych z grupy I w porównaniu do pozostałych grup.
Wnioski:
1. Długość cięcia rogówkowego (3,0 mm lub 5,0 mm) nie miała istotnego wpływu na ostateczną ostrość wzroku i na wielkość astygmatyzmu pooperacyjnego.
2. Założenie pojedynczego szwu na ranę pooperacyjną spowodowało nieco gorsze widzenie oraz zwiększyło stopień astygmatyzmu pooperacyjnego w porównaniu do obu grup bez stosowania szwów.