Wstęp: Celem chirurgii filtracyjnej jaskry jest obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego poprzez utworzenie drogi odpływu płynu do podspojówkowej poduszki filtracyjnej. Skuteczność trabekulektomii jako leczenia standardowego chirurgii perforującej porównywana jest z nowymi metodami chirurgii nieperforującej jaskry, głównie sklerektomią głęboką nieperforującą.
Celem pracy było porównanie skuteczności trabekulektomii i sklerektomii głębokiej nieperforującej w pierwotnej i wtórnej jaskrze otwartego kąta. Pacjenci zakwalifikowani zostali do zabiegów przeciwjaskrowych z powodu podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz progresji choroby, widocznej w badaniu pola widzenia, pomimo stosowania maksymalnego leczenia farmakologicznego.
Pacjenci i metody: Oceniono 40 oczu po trabekulektomii z mitomycyną oraz 32 oczu po sklerektomii głębokiej nieperforującej z mitomycyną. Wykonywaliśmy pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego metodą aplanacyjną w pierwszym dniu, miesiąc, 3 miesiące, 6 miesięcy i rok po leczeniu operacyjnym. Dwa typy zabiegów operacyjnych wykonywane były przez dwóch różnych operatorów w znieczuleniu okołogałkowym.
Wyniki: Przeprowadzono podstawową analizę statystyczną w programie Microsoft Excel 2003 i Statistica 7.0. Określono specyfikę przebiegu ciśnień wewnątrzgałkowych dla obu metod leczenia chirurgicznego. Dodatkowo przeanalizowano różnicę w poziomie ciśnień wewnątrzgałkowych dla obu metod leczenia, osobno dla pacjentów wymagających włączenia leku po zabiegu oraz bez leku.
Wnioski: Obydwa zabiegi obniżały poziom ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu do stanu sprzed zabiegu, z tym że poziom obniżenia był większy w przypadku trabekulektomii. Poziomy spadku ciśnienia wewnątrzgałkowego po obu typach zabiegów przebiegały dość podobnie, nie wykazując większych, co zostało potwierdzone statystycznie. Pacjenci po zabiegu sklerektomii głębokiej nieperforującej wymagali częstych wizyt i interwencji w okresie pooperacyjnym.