Doświadczenie w wykonywaniu operacji rogówki, przede wszystkim w przeszczepach warstwowych przednich i tylnych rogówki, a także stworzona własna, oryginalna technika selektywnego przeszczepienia warstwy Bowmana rogówki (zastosowana pierwotnie w przypadku keratopatii neurotroficznej) pozwoliły na rozszerzenie zakresu klinicznego przeszczepu tej warstwy rogówki również na inne współistniejące schorzenia oczu. Korzystne wyniki operacji z zastosowaniem przeszczepu warstwy Bowmana obserwowano w chirurgicznym leczeniu owrzodzeń, do których dochodzi w płatku przeszczepu pełnościennego rogówki. Zastosowana technika pozwoliła na odtworzenie struktury zrębu oraz nabłonka wcześniej wykonanego przeszczepu pełnościennego, a także na uniknięcia kolejnego przeszczepu pełnościennego rogówki.
Zastosowanie przeszczepu warstwy Bowmana w modyfikacji przetoki filtracyjnej w operacjach przeciwjaskrowych okazało się szczególnie korzystne u chorych z zanikiem twardówki, w których nie ma możliwości stworzenia płatka powierzchownego i przestrzeni sródtwardówkowej dla odpływu cieczy wodnistej z komory przedniej. Zastosowanie tej techniki operacyjnej w leczeniu zaawansowanych postaci stożka rogówki, wykonane zarówno w formie przeszczepu onlay i inlay, pozwoliło uzyskać znaczne wzmocnienie struktury rogówki oraz spłaszczenie jej kształtu. Warstwa Bowmana w zaawansowanej keratopatii obrzękowej w przebiegu dystrofii Fuchsa wraz z klasycznym przeszczepem endotelialnym sprawdza się w przypadkach, które do tej pory operowane były jedynie z zastosowaniem metody przeszczepu pełnościennego rogówki.
