Celem pracy było przybliżenie zagadnienia zespołów naczyniówkowo-mózgowych. Zespoły te są procesami zapalnymi obejmującymi równocześnie błonę naczyniową i opony mózgowe.W niniejszej publikacji szerzej omówiono Zespół Vogt-Koyanagi-Harada (VKH), który jest najczęściej opisywanym i najlepiej poznanym schorzeniem z tej grupy. Klinicznie można w nim wyróżnić dwie składowe: zespół Vogt-Koyanagi obejmujący: zmiany skórne pod postacią bielactwa, łysienie, siwienie, przewlekłe zapalenie przedniej części błony naczyniowej i ciała rzęskowego oraz chorobę Harady przebiegającą z zaburzeniami neu-
rologicznymi i wysiękowym odwarstwieniem siatkówki, które poprzedzone jest wieloogniskowym zapaleniem naczyniówki w I fazie choroby.Etiologia VKH jest nieznana, prawdopodobnie u jego podstaw leżą zaburzenia autoimmunologiczne, w których celem ataku są antygeny zlokalizowane w obrębie komó-
rek barwnikowych (melanocytów) położonych w skórze, oponach mózgowych, błonie naczyniowej.W literaturze istnieją pojedyncze doniesienia o wy-
stępowaniu powyższych zaburzeń w przebiegu innych chorób i stanów zapalnych, które często mają podłoże autoimmunologiczne np. sarkoidozie, zapaleniu opon mózgowych w przebiegu kiły, zespole wysiękowo-naczyniówkowym, chorobie Wegenera, chorobie Behçet’a, zapaleniu współczulnym.
Z uwagi na inerdyscyplinarność postępowania diagnostyczno-terapeutycznego pacjenci z zespołami naczyniówkowo-mózgowymi wymagają równoczesnego
leczenia okulistycznego, neurologicznego, laryngologicznego i dermatologicznego
Zespoły uveo-meningitalne
Słowa kluczowe: Zespół naczyniówkowo-oponowy, zespół Vogt-Koyana-
gi-Harada (VKH), zapalenie błony naczyniowej, choro-
by autoimmunizacyjne, steroidy, immunomodulatory.