Wstęp: Celem pracy była ocena przydatności badania poczucia kontrastu w diagnostyce i monitorowaniu neuropatii jaskrowej oraz określenie korelacji pomiędzy
pogorszeniem poczucia kontrastu a stopniem zaawansowania uszkodzenia jaskrowego, ocenianego na podstawie morfologii tarczy nerwu wzrokowego oraz ubytków w polu widzenia.
Materiały i metody: Badanie przeprowadzono wśród pacjentów z jaskrą. Badana grupa liczyła 60 kobiet i 21 mężczyzn. Wiek pacjentów wahał się od 23 do 85 lat
(62,63 ± 12,69 lat). Poczucie kontrastu badano przy pomocy tablic Pelliego-Robsona w warunkach fotopowych. Oceniano również zaawansowanie neuropatii jaskrowej na podstawie morfologii tarczy nerwu wzrokowego, wyrażonej w skali DDLS oraz badano pole widzenia.
Wyniki: Średni wynik badania poczucia kontrastu dla oka gorszego wynosił 1,33 ± SD 0,40, dla oka lepszego 1,49 ± SD 0,17 oraz 1,65 ± SD 0,17 dla obu oczu.
Średni stopień uszkodzenia nerwu wzrokowego oceniany w skali DDLS wynosił 4,26 ± SD 1,58 dla oka lepszego, 5,51 ± SD 1,73 dla oka gorszego. Ponadto, uzyskano średnią negatywną korelację (r = –0,59) pomiędzy stopniem uszkodzenia tarczy nerwu wzrokowego a osłabieniem poczucia kontrastu dla oka gorszego oraz umiarkowaną korelację (r = –0,42) dla oka lepszego. W przypadku perymetrii korelacje wynosiły odpowiednio: r = –0,34 dla oka gorszego, r = –0,32 dla oka lepszego.
Wnioski: Statystycznie potwierdzona, ujemna korelacja (r = –0,59; p < 0,05) pomiędzy stopniem anatomicznego zaawansowania neuropatii jaskrowej a wyni-
kiem tego testu dowodzi celowości jego stosowania dla oceny rzeczywistej funkcji widzenia chorych na jaskrę. Obniżenie poczucia kontrastu może poprzedzać zmiany perymetryczne, o czym świadczy uzyskana silniejsza korelacja pomiędzy stopniem uszkodzenia nerwu wzrokowego a badaniem poczucia kontrastu.
