Współruch żuchwowo-powiekowy po raz pierwszy opisał Marcus Gunn w 1883 r. Zespół Marcusa Gunna występuje u 5% osób z wrodzoną ptozą. Charakteryzuje
się wrodzonym opadnięciem powieki górnej, która unosi się podczas ruchów żuchwy. Etiologia zespołu nadal jest niewyjaśniona. Według najczęściej przyjmowanego poglądu istotą współruchu są nieprawidłowe połączenia nerwowe w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, między częścią ruchową nerwu trójdzielnego i nerwem okoruchowym, unerwiającym mięsień dźwigacz powieki. W pracy przedstawiono dwa przypadki wrodzonego, jednostronnego opadnięcia powieki górnej i współruchu
żuchwowo-powiekowego. Wywiad dotyczący urazów głowy i wywiad rodzinny były bez znaczenia. U jednego z chorych stwierdzono niedowład mięśnia prostego gór-
nego. Tomografa komputerowa nie wskazała na istnie-nie patologii w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. W jednym przypadku było konieczne leczenie chirurgiczne. Zabieg polegał na skróceniu kompleksu mięśnia dźwigacza.
