Wstęp: Termografa podczerwona, ze względu na nieinwazyjność oraz wysoką czułość, wydaje się stwarzać nowe możliwości w diagnostyce niektórych chorób
oraz w monitorowaniu procesu leczenia. W przedstawionym badaniu podjęto próbę wykorzystania metod termowizyjnych do oceny procesu gojenia i stanu pooperacyjnego u pacjentów po operacji zaćmy.
Materiały i metody: Badaniem objęto 20 pacjentów, u których wykonano zabieg usunięcia zaćmy metodą fakoemulsyfkacji. U wszystkich pacjentów wykonano po-
miar termografczny przed zabiegiem, w pierwszej i piątej dobie po operacji. Wyniki pomiarów termografcznych analizowano w zależności od: czasu trwania zabiegu, czasu wykorzystania ultradźwięków, wielkości zastosowanych przepływów płynów infuzyjnych podczas operacji oraz rodzaju znieczulenia. Obrazy termografczne porównywano za pomocą analizy komputerowej.
Wyniki: Średnia temperatura w oczach operowanych była znacznie wyższa w pierwszej i w piątej dobie po operacji w przypadku dłuższego trwania zabiegu
lub dłuższego czasu stosowania ultradźwięków. Może to świadczyć o przebiegu procesu gojenia i wynikać z nasilenia pooperacyjnego odczynu zapalnego. Dłuższy czas trwania zabiegu jest zazwyczaj związany ze zwiększonym przepływem płynów infuzyjnych, co także może mieć wpływ na proces gojenia. Znamiennych statystycznie różnic temperatur nie zaobserwowano w oczach nieoperowanych. Nie zaobserwowano także różnic zależnych od rodzaju znieczulenia.
Wnioski: Krótki czas trwania zabiegu oraz krótki okres działania ultradźwięków, a także zastosowanie niewielkich przepływów płynów infuzyjnych w trakcie
operacji pozwalają na stworzenie optymalnych warunków operacyjnych, warunkujących prawidłowy proces gojenia po zabiegu oraz dobre pooperacyjne efekty kli-
niczne.
