Streszczenie:
Wstęp: Stosuje się różne metody chirurgicznego osłabienia mięśnia skośnego dolnego. Najczęściej wykonuje się jego cofnięcie (recession) lub wycięcie części mięśniowej (myectomy). Rzadziej stosowaną metodą jest odcięcie mięśnia skośnego dolnego od jego twardówkowego przyczepu, bez następczego przyszycia go do twardówki (disinsertion).
Materiały i metody: Retrospektywnej analizie poddano dokumentację trzech chorych, u których przeprowadzono operację odcięcia mięśnia skośnego dolnego od jego twardówkowego przyczepu. Średnia wieku wynosiła: 22,3 lat (7, 13 i 47). Wszyscy chorzy operowani byli z użyciem tej samej techniki operacyjnej i przez tego samego operatora (BBK).
Wyniki: Niewielka liczba chorych uniemożliwia analizę statystyczną, ale u wszystkich trzech chorych uzyskano zmniejszenie odchylenia pionowego. U pierwszego chorego, dzięki operacji uzyskano redukcję odchy-
lenia pionowego w pozycji pierwotnej z 40 do 16 dioptrii pryzmatycznych. U drugiego chorego, odpowiednio 12 i 2 dioptrie pryzmatyczne, a u trzeciego chorego redukcja odchylenia pionowego wyniosła 10 dioptrii pryzmatycznych. U pierwszego pacjenta, u którego odchylenie pionowe było znacznie większe niż u pozostałych dwóch chorych, wielkość redukcji odchylenia pionowego uzyskana dzięki operacji przewyższała znacznie wartości uzyskane u pozostałych dwóch chorych. Może to świadczyć o „samodostosowywaniu” się tego zabiegu. U żadnego chorego nie stwierdzono powikłań śród- i pooperacyjnych. Długość obserwacji wynosiła od 10 do 28 tygodni.
Wnioski: Operacja twardówkowego odcięcia mięśnia skośnego dolnego wydaje się być skuteczną i bezpieczną metodą jego osłabienia.
