Streszczenie
Współczesny sprzęt optyczny o wysokiej rozdzielczości jest doskonałym narzędziem diagnostycznym. Zasadniczym ograniczeniem jego użycia jest jednak brak
przezierności ośrodków u badanego pacjenta. W takich sytuacjach klinicznych niemożliwe jest przeprowadzenie tak podstawowych badań diagnostycznych jak: angiografa fuoresceinowa, optyczna koherentna tomografa. Nie można także przeprowadzić niektórych procedur leczniczych, takich jak koagulacja laserowa siatkówki. Światło widzialne jest falą o niskiej energii, dlatego też łatwo ulega rozproszeniu i wchłaniane jest przez wszelkie ośrodki o wyższej gęstości. W stanach patologicznych, gdy niewystarczająca ilości energii spektrum widzialnego dociera do gałki ocznej, zachodzi więc potrzeba wizualizacji tkanek w warunkach skotopowych. Do uwidocznienia struktur w takich warunkach znacznie bardziej użyteczna, od fali światła widzialnego, jest fala elektromagnetyczna.
Fala elektromagnetyczna, ze względu na swoje właściwości: krótszą długość i większą energię, posiada znacznie większą możliwość rozprzestrzeniania się. Po-
nadto jej wyższa początkowa energia jest w mniejszym stopniu osłabiana przez ośrodki ludzkiego ciała i w ten sposób łatwiej mierzalna. Promieniowanie cieplne to specyfczny rodzaj fali elektromagnetycznej, która rozprzestrzenia się zarówno przez ciągłość, jak i w sposób falowy. Wszystkie powyższe fakty sprawiają, że do pierwotnej listy wskazań w zastosowaniu termografi podczerwonej (IRT) dołączają kolejne z zakresu nauk przyrodniczych, medycyny, farmakologii. Obrazowanie za pomocą termografi może być trójwymiarowe i wy-sokorozdzielcze, a więc jakościowo porównywalne do metod używanych w warunkach fotopowych. Artykuł ten jest próbą podsumowania obecnego i potencjalnego zastosowania termografi i jej możliwości diagnostycznych w medycynie.
